اسرائیل همزمان با شروع سال نو مسیحی و در روزهایی که دوران انتقال دولت در آمریکا است ، حمله گسترده ای را به فلسطینی ها در غزه شروع کرده و هم اکنون ده روز از آن می گذرد . حمله هوایی شش روز تمام ادامه داشت و پس از آن حملات زمینی را هم به آن افزود . چهارمین ارتش پر قدرت جهان در مقابل ضعیف ترین مردم که حتی فاقد یک ارتش ابتدایی هستند .
در ایران حکومت همزمان با توجه ویژه رسانه های جهان بر موضوع غزه ، حمله به نهادهای مدنی و فعالین حقوق بشر را برای چند هدف شروع کرده است . هدف اول پیام فرستادن برای اصلاح طلبانی چون خاتمی است که اگر بخواهند وارد عرصه ریاست جمهوری شوند باید انتظار هر حرکتی را از سوی محافظه کاران داشته باشند . از سوی دیگر بد نمی دانند که فشارهایی هم بر نهاد های مستقل مدنی تاثیر گذار داشته باشد . برای همین دانشجویان بسیجی را روانه دفتر شیرین عبادی می کند و گروه هی را هم برای بستن دفتر کانون و کلا می فرستند .
با این همه گوشه چشمی هم به غزه و حملات ارتش اسرائیل دارند . پس بعضی از همان دانشجویان بسیجی را برای بر پایی تظاهرات های حکومتی روانه فرودگاه ، سفارت انگلیس و دفتر حافظ منافع می کنند .
این در حالی است که در همان اسرائیل گروههایی ازمردم ، نهادهای مدنی و گروه های دانشجویی یهودی با در دست داشتن پرچم فلسطین در خیابان های اسرائیل راهپیمایی می کنند و خواهان پایان یافتن جنگ و آزادی فلسطینی هستند . در اروپا تیتر یک و عکس اول تمام روزنامه های مطرح در چند روز گذشته به فلسطینی ها و حملات اسرائیل به غزه اختصاص داده شده است . در شیکاگو ، واشنگتن و لوئیزیانای آمریکا مردم با به اهتزاز درآوردن پرچم فلسطین شعار می دهند " اشغال مساوی است با تروریسم ، هلو کاست در غزه در حال اجرا است و فلسطین را هم اکنون آزاد کنید ."
شبکه های خبری مهم جهان چون" سی . ان . ان" ، "بی. بی. سی" ، "یورو نیوز" و الجزیره مهمترین گزارش ها و خبرها و اتفاقات مربوط به حمله اسرائیل به غزه را در صدر اخبار و گزارش های خود قرار داده اند . با این همه گروهی از دانشجویان اروپایی یک "پتیشن" برای جمع آوری امضا علیه بی . بی . سی راه انداخته اند.چرا که از نظر آنها بی بی سی به اندازه کافی به موضوع غزه نمی پردازد و برخی از خبرها و گزارش هایش تا حدودی جانبداری از اسرائیل به نظر می رسد . در همین حال درژاپن سهام شرکت هایی که اسرائیلی ها در آن سهامدار عمده هستند با افت قیمت و صف های فروش مواجه شده است .
اما در ایران ، روزنامه ها اصلاح طلب ایران چون دفاع از فلسطین را موضع رسمی حکومت محافظه کاران می دانند ، به گونه ای با این موضوع برخورد می کنند که یا اهمیت خبری ندارد و یا به دلیل ترس از قهر حاکمیت و از روی ناچاری ، رویدادهای فلسطین را به صورت حاشیه ای و کمرنگ پوشش خبری می دهند . . تا مبادا موضع گیری این ها همطراز با موضع ظاهری حکومت جمهوری اسلامی تلقی شود . بنابراین تمرکز خبری لازم را بر این حادثه نشان نمی دهند . وقتی اعضای چند گروه مدنی و صلح طلب در ایران با در دست داشتن بیانیه های خود که در دفاع از فلسطینی ها نوشته اند ، به این روزنامه ها مراجعه می کنند و درخواست انتشار آن می کنند ، پاسخ می شنوند " شما باید در بیانیه های خود حماس و حملات او را هم محکوم کنید ."
علاوه بر این اعضای این گروههای مدنی با یک ابهام بزرگ در ذهنشان مواجه می شوند :
مسولان و برخی از دست اندر کاران و مدیران تحریریه این روزنامه ها به این افراد می گویند " شما راستگرا هستید چرا که از اسرائیل انتقاد می کنید . ما گرایش چپ داریم و چون جمهوری اسلامی از ،فلسطینی ها دفاع می کند ما با آن مخالفیم ." برخی از انها آرزوی حمله آمریکا و اسرائیل را شب ها در خواب می بینند و روزها بر خلاف میل واقعی یشان خبر، گزارش و گفت و گوهایی در نقد حمله به ایران و انتقاد از اسرائیل می نویسند .
از آن طرف تعدادی از دانشجویان ایرانی ، بسیاری از نهاد های مدنی و برخی از استادان داشنگاه یا در این باره خاموشی گزیده اند و یا اگر نقدی بر اسرائیل وارد می کنند در کنارش نقدی هم بر فلسطینی ها می گذارند تا مبادا مواضع آنها با دولت جمهوری اسلامی یکی شود . آنها محور حقانیت خود را در رفتارهایی که جمهوری اسلامی از خود نشان می دهد قرار داده اند . بنابراین چون خود را منتقد آن می دانند ، پس به قول خودشان چپ هستند . و آنهایی که با فلسطین ، صلح و عدم جنگ همراهی نشان می دهند ،راستگرا .
بعضی وقت ها فکر می کنم تفاوتی بین پوپولیستی احمدی نژادی و پوپولیستی اصلاح طلبی وجود ندارد .
