هر سه نفر حسين موسويان عضو عالی رتبه شورای عالی امنيت ملی ايران در ۱۰ سال گذشته، علی فرحبخش روزنامه نگار اقتصادی که حداکثر اطلاعاتش به سايت اينترنتی بانک مرکزی خلاصه می شد و زينب پيغمبر زاده دختر ۲۴ ساله ای که از فعالان زن است، به يک جرم مشخص زندانی شدند. دو نفر اول به جرم جاسوسی و سومی جزو فعالان جنبش زنان است که بنا به گفته وزير اطلاعات براندازی نرم است.
۱- موسويان عالی رتبه ترين جاسوس ايرانی در يکصد سال اخير است . او حتی از لحاظ سطح دسترسی به اطلاعات امنيتی و سياسی از سرلشکر مقربی که در زمان شاه به جرم جاسوسی به زندان افتاد ، بالاتر است.
بنا به گفته مقامات امنيتی و روزنامه های نزديک به اين محافل در جمهوری اسلامی ، موسويان در زمينه انرژی هسته ای اطلاعاتی را به کشورهای اروپايی فروخته است . با فرض درستی اين ادعا که موسويان جاسوس بوده و با توجه به سابقه او بايد پذيرفت که او اطلاعات ديگری را هم داده است . اطلاعاتی که ارائه هر کدامشان در جمهوری اسلامی برای نابودی ده ها روزنامه نگار و فعال اجتماعی ، کافی است . با همه اين ها موسويان در فاصله کمتر از يک هفته آزاد شد . می توان تصور کرد که در زندان اوين، برخورد بسيار مناسبی هم با او داشته اند . در نهايت اين فروشنده اطلاعات با ارزش جمهوری اسلامی ،با قرار وثيقه ۲۰۰ ميليون تومانی آزاد شد .
۲- علی فرحبخش يک روزنامه نگار اقتصادی است . گفته شده که او به يک شرکت خارجی مشاوره اقتصادی داده و در نتيجه اطلاعات با ارزش جمهوری اسلامی را رد وبدل کرده است . سطح دسترسی علی فرحبخش به اطلاعات تنها به سايت های اينترنتی بانک مرکزی ، مرکز آمار ايران و سازمان مديريت و برنامه ريزی خلاصه می شود . در اين وب سايت ها معمولا اطلاعات سوخته ای که از فيلتر شورای عالی امنيت ملی ( همان جايی که موسويان کار می کرده) می گذرد، ارائه شده است . در اين اين سايت ها چيزی جز آمارهای مربوط به نرخ بيکاری ، تورم ، سرانه درآمد و از اين قبيل چيزها و جود ندارد. جرم فرحبخش فقط اين است که با استفاده از اين آمارها به خوبی تحليل می کرد که اين اقتصاد با اين حجم از ناتوانی مديريتی راه به جايی نمی برد . آينده اش تاريک است ، امکان جذب سرمايه خارجی ندارد و تمام شاخص هايش منفی است .
مقامات امنيتی و قضايی جمهوری اسلامی "چهار ماه" او را در زندان انفرادی نگه داشتند . فرحبخش در اين مدت کمترين تماسی با خانواده اش نداشت . حالا هم دادگاه او را به جرم فروش اطلاعات جمهوری اسلامی به سه سال زندان و پرداخت ۴۶ هزار دلار محکوم کرده است .
۳- اما حکايت زينب پيغمبر زاده خواندنی تر و به لحاظ نوع رفتار مقامات قضايی و امنيتی قابل تامل تر است .۲۴ ساله و دانشجوی جامعه شناسی و از فعالان جنبش زنان ايران است . او برای رفع تبعيض های قانونی عليه زنان ايران که هيچ ارتباطی با مذهب و دين اسلام ندارند، تلاش می کند . زينب پيغمبر زاده را در اسفند ماه گذشته به همراه ۳۲ نفر ديگر از اين زنان به زندان اوين بردند. پس از آزادی بازپرس قوه قضائيه تلفنی از او می خواهد که برای برخی توضيحات به دادگاه انقلاب بيايد . رفتاری که معمولا با همه دارند .زينب به او می گويد بهتر نيست به همين قانونی که خودتان نوشته ايد قدری احترام بگذاريد و کتبی مرا احضار کنيد .
اين تمام جرم او است. آشنايی با حقوق قانونی اش. هفته گذشته به دنبال دريافت احضاريه کتبی به دادگاه انقلاب می رود . همان جا از او ۲۰ ميليون تومان وثيقه می خواهند و چون اين ۲۰ ميليون وثيقه را در جيب خود نداشته(بايد می داشت؟) به بند جوانان زندان اوين برده شد . بعدها بازپرس به پدرش گفت بهتر نبود با همان احضار تلفنی ما می آمد و حالا که نيامده ، بايد تنبيه شود .
۴- ۲۰۰ ميليون تومان وثيقه برای حسين موسويان شايد رقمی نباشد . او اطلاعات گرانقيمت تری در اختيار دارد که اگر سر سوزنی از آنها را فروخته باشد برای خيلی ها پرهزينه خواهد بود. او در سال های پر رمز و رازی از حيات جمهوری اسلامی سفير ايران در آلمان بوده است. اما ۲۰ ميليون تومان برای خانواده پيغمبر زاده و ۴۶ هزار دلا ر برای فرحبخش يعنی تمام اندوخته زندگی اشان و شايد هم بارها بيشتر از آن .
۵- احتمالا موسويان را برای يکسری کارهای سياسی که ما نمی‌دانيم گرفته اند . حداقل پيام مجمع تسخيص مصلحت که خرسندی خود را از آزادی او اعلام کرد، اين را نشان می دهد . " عده ای می خواستند با اين کار رابطه برخی مقامات ارشد نظام را خراب کنند ". با اين حساب بايد گفت علی فرحبخش و زينب پيغمبر زاده را هم اشتباهی گرفته اند . اما اين عده می خواهند رابطه چه کسانی را خراب کنند ؟ برخی براين باورند که رابطه "دولت و ملت "را .
۶- بسياری از فعالان اجتماعی، روزنامه نگاران، زنان و حقوقدانانی که در سال های اخير مورد غضب جمهوری اسلامی واقع شده اند، اگر بيشتر از مقامات جمهوری اسلامی، به ايران و سربلندی آن و آزادی اين کهن مرز و بوم علاقه نداشته باشند، کمتر ندارند. پس چرا آزادگان را دربند کرده اند؟ چه کسی به اين سوال پاسخ خواهد گفت؟
