گفتگو با عبدالله جاسبی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۰

{{ دوشنبه ۷ خرداد ۱۳۸۰ روزنامه نوروز

«عبدالله جعفر علی جاسبی» رییس دانشگاه آزاد اسلامی، این روزها از معدود کاندیداهایی است که تبلیغات گسترده‌ای را در سطح شهر آغاز کرده است.
وقتی به دفتر کارش واقع در خیابان پاسداران رفتم، ۲۲ دانشجو برای شرکت در یک جلسه پرسش و پاسخ در اتاقش گرد آمده بودند. یکی از محافظانش که اصراری برای مخفی نگه داشتن اسلحه کمری‌اش نداشت، گفت:‌«این‌ها از دانشجویان جامعه اسلامی مهندسان‌اند.» اما رییس دفترش گفت: «از دانشگاه‌های دولتی‌اند» و یکی از اعضای دفتر گفت: «نمی‌دانم از کجا آمده‌اند.»

مصاحبه من با جاسبی دو بار قطع شد. یک بار وقتی می‌خواست با تلفن صحبت کند که گفت: «این یک تلفن خیلی ویژه و خصوصی است. لطفا چند دقیقه از اتاق بیرون بروید.» بار دیگر وقتی بود که محافظش سراسیمه وارد اتاق شد و گفت: «آقای دکتر! کانال یک تلویزیون رانگاه کنید.» تلویزیون بخش‌هایی از سخنرانی جاسبی را در مراسمی که به مناسبت سالروز تاسیس دانشگاه آزاد در حسینیه ارشاد برپا شده بود، پخش می‌کرد.

پیش از مصاحبه گفت:«از شما گلایه دارم. نمی‌دانم روزنامه‌ نوروز بود یا سیاست روز که از قول یکدیگر و به نقل از من مطلبی را عنوان کرده بودند که کذب محض است. البته من خودم آن را نخواندم و نمی‌دانم آن مطلب هم چه بود. ولی شما پیگیری کنید. برای من تعریف کرده‌اند.»}}
{{بیش از نیمی از مصاحبه به صورت سرپایی و در حالی که دکتر جاسبی در طول و عرض اتاقش قدم می‌زد، انجام شد.

می‌گفت که «خیلی عجله دارم و باید زودتر بروم»}}

{{به نظر می‌رسد که شما هدف عمده تبلیغاتی خود را جذب دانشویان و حضور تبلیغاتی در مراکز دانشگاه آزاد قرار داده‌اید. از این رو نخستین پرسش خود را از دانشگاه آزاد اسلامی آغاز می‌کنم. هیات موسس و سهامداران دانشگاه آزاد اسلامی چه کسانی هستند؟}}

مؤسسین دانشگاه آزاد شش نفر بودند. مقام معظم رهبری، جناب آقای هاشمی رفسنجانی، آیت‌الله موسوی اردبیلی، میرحسین موسوی، بنده و مرحوم حاج‌احمدآقا.

{{این هیات موسس سرمایه‌گذاران دانشگاه آزاد هستند؟}}

خیر. ما نه سرمایه‌ای برای این کار گذاشته‌ایم و نه یک ریال سهام در اینجا داریم. دانشگاه آزاد یک موسسه عمومی است که هرچه درآمد داشته باشد، در خودش هزینه می‌شود و هیچ کسی از هیات موسس و هیات امنا یک ریال درآمد و سود کسب نمی‌کنند.

{{سرمایه اولیه راه‌اندازی آن از کجا تامین شده است؟}}

سرمایه اولیه ما در حد صفر بود. ولی به تدریج از دانشجویان به عنوان شهریه گرفته‌ایم و برای خود آن‌ها نیز هزینه کردیم. البته حضرت امام (ره) حدود یک میلیون تومان در ابتدای راه‌اندازی به دانشگاه هدیه کردند.

در طول۱۸سالی که از تاسیس دانشگاه آزاد اسلامی می‌گذرد هرچه پول از مردم گرفته‌ایم، برای خودشان هزینه کرده‌ایم. حدود شش میلیون متر مربع فضای آموزشی و اداری، ۸۰۰ هزار دانشجو و به همین تعداد فارغ‌التحصیل، ۱۵۰ واحد مرکز دانشگاهی، ۲۰هزار عضو هیات‌علمی و دو هزار نفر پرسنل و پانصد مدرسه، از مجموعه امکاناتی است که ما در این مدت ایجاد کرده‌ایم.

{{درآمد و هزینه‌های سال گذشته شما چقدر بوده است؟}}

حدودا ۱۵۰ تا ۱۶۰میلیارد تومان درآمد داشته‌ایم که بیش از این مبلغ هم هزینه‌های ما بوده است. البته مبالغ مازاد هزینه‌ها بر درآمدها را از طریق تسهیلات اعطایی سیستم بانکی جبران کرده‌ایم. معمولا به طور متوسط سالانه حدود ۱۰ درصد این هزینه‌ها از طریق سیستم بانکی است.

{{یعنی همیشه بانک‌ها برای جبران کسری به شما اعتبار و تسهیلات می‌دهند؟}}

براساس قراردادی که بین دانشگاه آزاد اسلامی و بانک‌ها منعقد شده است، دانشگاه پول‌های خودش را در آنجا نگهداری می‌کند و آن‌ها هم در عوض وام‌های بلندمدت ولی با بهره‌های متداول در اختیار ما قرار می‌دهند. البته بانک‌ها خیلی کمتر از آن چیزی که باید، به دانشگاه اعتبار و امکانات می‌دهند. ابتدا قرار بر این بود سالانه ۱۰ میلیارد تومان وام بدهند ولی در حال حاضرین هفت تا هشت میلیارد تومان می‌دهند.

{{به نظر می‌رسد که دانشگاه آزاد از قوانین و مقررات نظام آموزشی عالی کشور تمکین نمی‌کند. دلیل آن چیست؟}}

این ذهنیتی است که از ما ساخته‌اند. من فکر می‌کنم هیچ‌کس در این مملکت به اندازه ما تابع مقررات و قوانین نیست. باید دید که چه کسی در مقابل مقررات مقاومت می‌کند. آنچه که مشخص است این است که این ما نیستیم که در مقابل قوانین مقاومت می‌کنیم. آنهایی که قوانین را اجرا نمی‌کنند، عدم تمکین می‌کنند نه ما.

{{پس شما خودتان را تابع نظام آموزشی عالی نمی‌دانید و از قوانین آن تمکین نمی‌کنید؟}}

دانشگاه‌ها دارای قوانینی هستند که توسط مجلس و شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب می‌رسند اما یکسری بخشنامه‌هایی وجود دارد که بستگی به ماهیت دانشگاه‌ها دارد.

{{عملکرد تشکل‌های صنفی و سیاسی دانشجویی دانشگاه آزاد، خیلی محدودتر از دانشگاه‌های دولتی است، چرا؟}}

البته این قضاوتی است که شما کرده‌اید. ولی به نظر من ، خلاف آن چیزی است که شما گفتید. تشکل‌های دانشجویی
دانشگاه آزاد حدود چهارسالی است که در حال شکل‌گیری هستند ولی در حال حاضر حدود ۱۰۰ تشکیل فعال دارای مجوز در این دانشگاه با گرایش‌های مختلف وجود دارد.

{{بعضی از روسای واحدهای دانشگاهی شما مانع از فعالیت موثر دانشجویان و تشکل‌هایشان می‌شوند، چرا؟}}

خیر. تشکل‌های موجود فرمایشی نیستند. اینگونه تشکل‌ها جواب نمی‌دهد و به زیان خود دانشجویان هم است. البته من معتقدم ضوابط باید رعایت شود. ما زیربار این که کسی بخواهد خارج از ضوابط و به صورت من درآوردی، فعالیت کند، نمی‌رویم. من در این مورد به شما قول خواهم داد که دانشگاه آزاد در طی یکی دو سال آینده سال‌ها از دانشگاه‌های دولتی جلوتر خواهد بود. چون تشکل‌های دانشگاه آزاد ضابطه‌مند شده‌اند. حتی آنهایی که در ابتدا یک مقداری سروصدا راه انداخته بودند، خیلی زود متوجه شدند که ما جلوی حرکت‌های خارج از ضابطه را می‌گیریم.

{{پس چگونه است که این ضوابط در دانشگاه‌های دولتی به گونه دیگری است و نوع فعالیت دانشجویان دولتی نیز متفاوت با دانشگاه آزاد است؟}}

برخی از آن‌ها دارای یک سوابقی هستند که براساس آن سوابق و گذشته فعالیت می‌کنند. ولی باید خود را با ضوابط شورای عالی انقلاب فرهنگی هماهنگ کنند که این کار را نکرده‌اند.

{{یعنی همه تشکل‌های دانشجویی دانشگاه‌های دولتی برخلاف ضوابط و مقررات عمل می‌کنند؟}}

بله، قرار بود خود را در طول یک سال هماهنگ کنند که این کار نشد. ولی ما از همان ابتدا محکم گرفتیم. البته یکسری از رؤسای واحدها در برابر این تشکل‌های دانشجویی دانشگاه آزاد مقاومت می‌کنند. اما واقعیت این است که چنین مساله‌ای در آغاز برای رؤسای واحدهای ما تازگی داشت و فکر می‌کردند باید در این مورد با یکسری دستورالعمل وارد عمل شوند، به همین دلیل هم این کارها را انجام می‌دادند. ولی من مخالف بودم.

{{ بسیاری از دانشجویان دانشگاه آزاد از این که همانند دانشجویان دولتی نمی‌توانند فعالیت‌های سیاسی و حتی صنفی در دانشگاه خود انجام دهند، گله‌مندند.}}

این تصور شماست.

{{در برخی از واحدها با هرگونه فعالیت صنفی و سیاسی دانشجویان به شدت برورد می‌شود و حتی بخش‌‌نامه‌هایی نیز در این مورد صادر کرده‌اند؟ اینطور نیست؟}}

خیر صدور چنین بخش‌نامه‌هایی غیرقانونی است و باید با آن برخورد کرد.یک هیات سه نفره شامل رییس واحد، نماینده نهاد رهبری و نماینده اینجانب، برای تشکل‌ها مجوز صادر می‌کند. یک هیات نظارت مرکزی نیز بر آن‌ها نظارت می‌کند. اعضای این هیات هم نهاد رهبری، نماینده‌ای از اینجانب و معاونت دانشجویی است. اگر هیات صادرکننده مجوز تشکل‌های صنفی خلافی مرتکب شده باشد با شکایت به این هیات نظارت می‌توان زمینه ایجاد تشکل‌ها را فراهم کرد.

{{تا به حال چه تعداد از واحدهای دانشگاه آزاد در مقابل ایجاد تشکل‌های صنفی- سیاسی دانشجویی مقاومت کرده‌‌اند؟}}

چون خود من وقت کافی برای رسیدگی به این امور ندارم، نماینده‌ای در دبیرخانه دارم که به این مشکلات رسیدگی کند. ما با شکایت‌های زیادی روبه‌رو بودیم مبنی بر این که اجازه ایجاد تشکل‌های دانشجویی داده نمی‌شود. پس از بررسی‌های لازم به این نتیجه رسیدیم که همه مسایل به رؤسای واحدها مربوط نمی‌شود، برخی از آن نیز به دلیل این بود که نماینده اینجانب به کارهایش نمی‌رسید. لذا ما تعداد نمایندگان خود را افزایش دادیم. الان در هر دو منطقه یک نماینده دارم که به این کارها رسیدگی می‌کند. البته برخی از مدیران واحدها نیز سلیقه‌ای عمل می‌کنند و این کاملا طبیعی است که آن‌ها در برابر تشکل‌ها دانشجویی مقاومت از خود نشان دهند. آن‌ها بر این باورند که تعداد تشکل‌ها که زیاد شود اختلافاتی به وجود خواهد آمد که در نهایت منجر به درگیری بین دانشجویان خواهد شد. اما من معتقد بودم، هیچ عیبی ندارد. اگر آن‌ها روی سر و کول هم بزنند به ما هیچ ربطی ندارد. ما فقط باید کاری کنیم که تشکل‌ها براساس ضوابط موجود ایجاد شود.

{{روزنامه آفرینش و چاپخانه آن متعلق به شماست. از طرف دیگر هم گفتید که هیچ سهمی از سود و درآمد دانشگاه آزاد برای خودتان برنمی‌دارید. یکی دیگر از کاندیداهای ریاست جمهوری که با او گفت‌وگو می‌کردم، معتقد بود روزنامه بدون منبع مالی امکان تداوم حیات ندارد. سوال من این است که منبع مالی تامین هزینه‌های روزنامه آفرینش و چاپخانه آن از کجا است؟}}

در هنگام راه‌اندازی روزنامه آفرینش پولی برای این کار نداشتم، یکی از برادرهایم حدود ۱۰۰ میلیون تومان به من وام داد و به کمک وام دیگری که از بانک گرفتم، روزنامه را راه‌اندازی کردم. پس از مدتی به این نتیجه رسیدیم که اگر چاپخانه نداشته باشیم فایده ندارد، دوباره به برادرم رو زدم و ایشان محلی هم برای چاپخانه در اختیارم گذاشتند. یکی دیگر از برادرهایم خانه خودش را فروخت و لوازم و تجهیزات چاپخانه را فراهم کرد. الحمدالله چاپخانه هم درآمدزایی لازم را داشته و من بدهکاری‌های خود را پرداخته‌ام.

{{در تبلیغات انتخاباتی خود که اخیرا آغاز کرده‌اید، گفته‌اید که در صورت انتخاب شدن شهریه دانشجویان دانشگاه آزاد را تا ۵۰ درصد کاهش خواهید داد، استفاده از چادر به صورت اجباری در بعضی از واحدها را از بین خواهید برد و پوشیدن پیراهن کوتاه را بلامانع اعلام خواهید کرد.}}

این حرف‌ها به این شکل که برای شما گفته‌اند، دروغ است؟

{{کسی برای من این حرف‌ها را نزده، بلکه آن‌ها را در روزنامه‌ها از قول شما خوانده‌ام.}}

در روزنامه مسایل را به گونه‌ای دیگر منعکس کرده‌‌اند.

{{در روزنامه خودتان یعنی «آفرینش» چنین مطالبی را خوانده‌ام.}}

به این شکل عنوان نشده بود. در یک مسافرتی که به خوزستان داشتم، دانشجویان نظرم را درباره پیراهن آستین‌کوتاه پرسیدند که گفتم در این مورد ] پوشیدن لباس آستین‌کوتاه[ مشکلی ندارم. این سخن به این معنا نیست که قبلا با چنین چیزی مخالف بودم و حالا به دلیل شروع تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری با آن موافق باشم. البته در همانجا دانشجویان هم از من پرسیدند پس چرا تاکنون چنین چیزی را نمی‌گفتید و اجرا نمی‌کردید که جواب دادم شاید به این دلیل بوده که کسی از من چنین سوالی نپرسیده است من برای بیان چنین نظری هم استدلال کافی و مشخص دارم سه فرد نمونه و بارز از لحاظ شخصیتی می‌شناسم که پیراهن آستین کوتاه می‌پوشیدند که اگر مشکلی می‌داشت آن‌ها حتما این کار را نمی‌کردند. اولین فرد شهید عراقی است که عکس آن با حضرت امام(ره) موجود است، دومین نفر جلال‌الدین فارسی است و سومی هم شهید رجایی است.

{{پس چرا تا به‌حال چنین مساله‌ای را عنوان نکرده بودید؟ در بسیاری از واحدهای دانشگاه آزاد برخوردهای خشنی با افرادی که پیراهن آستین کوتاه می‌پوشیدند، شده است. آیا به دلیل انتخابات ریاست جمهوری نیست که این حرف‌ها را می‌زنید؟}}

خیر! هیچ ربطی به این مساله ندارد. اگر سال‌های گذشته همچنین سوالی از من می‌پرسیدند، من همین‌طور که الان گفتم، پاسخ می‌دادم.

{{تا پیش از این، کسی از شما چنین سوالی نپرسیده بود؟}}

ممکن است پرسیده باشند. شاید هم نپرسیده‌اند. نمی‌دانم. البته واقعیت این است که این مساله دغدغه مناطق گرمسیری است و در تمام مسافرت‌‌هایی که به شمال و شرق کشور داشته‌‌ام چنین پرسشی از من نشده بود. ولی چون خوزستان خیلی گرم است، دانشجویان روی این مساله حساس بودند.

{{
در مورد چادر چطور؟}}

آن هم به این شکل که شما مطرح کردید نبوده است. از من سوال شد، من هم گفتم الزامی بودن استفاده از چادر در اختیار شورای فرهنگی آن واحد است. ما از مرکز چنین دستورالعمل‌‌هایی صادر نمی‌کنیم.

{{اگر شما به شوراهای فرهنگی واحدها بخش‌نامه کنید که در این مورد سخت‌گیری نکنند آیا تمکین می‌کنند؟}}

معمولا سعی می‌کنم چنین کاری نکنم. در اختیار خودشان است. خودشان تصمیم بگیرند و خودشان هم هزینه‌های آن را بپردازند. البته من در یک سال اخیر به این نتیجه رسیده‌ام در شهرهایی که هم دانشگاه دولتی وجود دارد و هم دانشگاه آزاد، الزام به چنین رفتارهایی فاقد منطق است. لذا پیشنهاد دادیم که در چنین شرایطی دانشجویان آزاد باشند و همانگونه که دانشجویان دولتی هستند، دانشجویان دانشگاه آزاد هم رفتار کنند.

{{گویا گفته‌اید که شهریه‌های دانشجویان را هم تا ۵۰درصد کاهش خواهید داد. البته اگر رییس ‌جمهور شدید. چطور چنین کاری خواهید کرد؟}}

دانشگاه آزد اسلامی یک واحد خصوصی است. ضمن این‌که سهامداران آن نیز هیچ برداشتی از درآمد آن ندارند. این دانشگاه یکی از موفق‌ترین الگوهای بخش خصوصی در ایران است. حال که مسوولان مرتبا در حمایت از بخش خصوصی و کاهش تصدی‌گری دولت سخن می‌گویند باید در این زمینه نیز ما را حمایت و کمک کنند. در حالی که دولت هیچ بودجه‌آی در اختیار ما قرار نمی‌دهد و ما مجبور هستیم تمام بودجه را از دانشجویان بگیریم.

{{اما شما گفتید از تسهیلات بانک‌ها به میزان قابل توجهی استفاده می‌کنید همین تسهیلات به راحتی در اختیار بخش خصوصی قرار نمی‌گیرد. این خودش نوعی کمک است.}}

خیر اینطور نیست. در حال حاضر کسانی از بخش خصوصی به ما گفته‌اند که پول‌تان را از بانک‌ها بیرون بکشید و به ما بدهید در عوض تسهیلات بیشتری در اختیارتان قرار خواهیم داد که ما نپذیرفته‌ایم.

{{اگر شما یک واحد اقتصادی- فرهنگی بخش خصوصی هستید باید به فکر سودآوری آن هم باشید.}}

بله دقیقا درست است.

{{اما شما در ابتدا گفتید که همواره هزینه‌ها‌یتان بیش از درآمدتان است و معمولا از تسهیلات بانکی برای پوشش دادن به هزینه‌ استفاده می‌کنید. فکر نمی‌کنم این مساله نشانه‌ای از موفقیت باشد که شما از آن به عنوان یک الگوی خوب برای بخش خصوصی ایران یاد کردید؟}}

من چنین چیزی نگفتم.

{{در ابتدای صحبت‌تان به آن اشاره داشتید.}}

اجازه بدهید توضیح بیشتری بدهم. من نمی‌خواستم اینگونه عنوان کنم. اولا در اینجا سود مطرح نیست. چون یک موسسه غیرانتفاعی است.

{{دانشگاه آزاد یک موسسه اقتصادی-فرهنگی است.}}

منظورم این است که سودی به عنوان این که به برخی از افراد داده شود در این جا مطرح نیست. هرچه در می‌آوریم. خرج خودش می‌کنیم. اما این که هزینه‌ها بیش از درآمد است به این مفهوم نیست که ما در حال عقب‌گرد هستیم. بلکه به این مفهوم است که یکسری ساخت‌وساز صورت می‌گیرد که در ۲۰ سال آینده از آن‌ها استفاده می‌کنیم. بخشی از این اعتبارات بانکی برای چنین کارهایی است.

{{برنامه عملیاتی شما برای حل مسایل اقتصادی کشور چیست؟}}

مهم‌ترین مسایل کشور بیکاری و فقر است که تنها راه‌حل آن رونق اقتصادی است. رونق اقتصادی در صورت رشد اقتصادی است. دولت آن را حدود سه یا چهار درصد گفته است. من که مخالف این اعداد و ارقام هستم و بدبینانه به مسایل نگاه می‌کنم. رشد اقتصادی را کمتر می‌دانم. برای بالاتر بودن رشد اقتصادی باید ابتدا امنیت سرمایه‌گذاری را در کشور ایجاد کرد. ضمن این که باید سرمایه‌های خارجی را هم جذب کرد. در این سرمایه‌ها باید اولویت به سرمایه‌های ایرانی خارج از کشور داده شود. اگر بتوانیم حداقل ۱۰ درصد این سرمایه‌ها را جذب کنیم سرمایه‌ای معادل پنج برابر بودجه سالانه کشور برای رونق و رشد اقتصادی در اختیار ما خواهد بود.

{{برای ایجاد زمینه‌ای که بتوانید آن ۱۰درصد سرمایه ایرانی خارج از کشور را جذب کنید چه کار خواهید کرد؟}}

امنیت اقتصادی ایجاد می‌کنم.

{{امنیت اقتصادی فقط با حرف و شعار ایجاد نمی‌شود و نیازمند طراحی قوانین و استراتژی مشخص است .برنامه‌ عملی شما چیست؟ آقای دکتر! شما چه اقداماتی برای ایجاد امنیت انجام خواهید داد؟}}

باید دولت یک برنامه مدون برای حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی به صورت لایحه به مجلس ارایه دهد.

ا{{ین کار که همین الان هم صورت گرفته است. شما چه کار خواهید کرد؟ عملکرد برخی از نهادها و دستگاه‌ها که در اختیار رییس‌جمهور نیست به عدم امنیت سرمایه‌گذاری دامن می‌زند.}}

هیچ کس نباید عملکردش خارج از قانون باشد.

{{|در زمانی که پرونده شهرداران تهران توسط قوه قضاییه با آن شدت و وحدت پیگیری شد، بسیاری از کارشناسان دولتی و غیردولتی گفتند که میلیاردها تومان از سرمایه‌های کشور طی دو سه هفته از کشور خارج و به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس سرازیر شده است در حالی که بعدا همه شهروندان تبرئه و مساله‌شان حل شد. آیا چنین اقداماتی برای یک رییس‌جمهوری که می‌خواهد امنیت اقتصادی ایجاد کند، مشکل ایجاد نمی‌کند؟ آن هم اقداماتی که خارج از توان و اختیارات رییس جمهوری است. می‌‌خواهم بدانم آیا تصویب بهترین قوانین هم در این شرایط می‌تواند کمکی به شما بکند؟}}

من معتقدم وقتی همه مسایل سیاسی می‌شوند ما با این بحران‌ها روبه‌رو می‌شویم.

{{شما نمی‌توانید بگویید همه این مسایل فقط سیاسی است و آثار آن در سایر عرصه‌ها انعکاس پیدا نمی‌کند. آقای دکتر! اگر شما به عنوان یک رییس‌جمهور با انواع بحران‌ها مواجه شوید، می‌خواهید چکار کنید؟ اگر در یک روز ۵۰ تا ۶۰ نفر از فعالان سیاسی را که دارای وجهه بین‌المللی هم هستند، با اتهام براندازی دستگیر کنند؛ شما چگونه می‌خواهید امنیت اقتصادی به وجود بیاورید. آن سرمایه‌گذار خارجی که شما می‌خواهید او را برای آمدن به داخل کشور ترغیب کنید، با چه اطمینانی سرمایه خود را در اختیار شما قرار خواهد داد. همه‌چیز که با تصویب یک قانون حل نمی‌‌شود. حل می‌شود؟}}

واقعیت اینگونه نبوده که یک‌شبه حدود ۵۰ نفر را بگیرند و بگویند آن‌ها برانداز بودند. یک پروسه طولانی چندین ساله منجر به این اتفاق شده است. بحث‌ها، حوادث و اتفاقاتی در این زمان انجام شده که به این نقطه رسیدیم.

{{شورای نگهبان صلاحیت چند نفر از همین افراد را که متهم به براندازی هستند تا همین چند ماه پیش به عنوان کاندیدای نمایندگی مجلس ششم مورد تایید قرار داد. پس چگونه در یک فرایند چندساله آن‌ها در زیر ذره‌بین بودند و بعد اعلام شد که برانداز هستند؟ واقعیت این است که یکدفعه چنین مساله‌ای پیش آمد و باز هم ممکن است پیش بیاید. اگر شما به عنوان یک رییس‌جمهور با چنین بحران‌‌هایی روبه‌رو شدید، چگونه می‌خواهید امنیت اقتصادی را فراهم کنید؟}}

شما بحث را به جایی می‌کشید که باید روی یکی دو نفر صحبت کرد. اما من یک چیز کلی به شما بگویم: هرچیز را سیاسی جلوه ندهیم.

{{نظر شما درباره دستگیری نیروهای ملی- مذهبی چیست؟ آیا آن‌ها واقعا برانداز بودند؟}}

من در این مورد چیزی نمی‌دانم. چرا بیخودی چیزی را که نمی‌دانم بگویم.

{{شما می‌‌خواهید رییس‌جمهور شوید و شهروندان حق دارند مواضع شما را درباره مسایل سیاسی بدانند.}}

مگر هرکس می‌خواهد رییس‌ جمهور شود باید مثل خدا از همه چیز باخبر باشد. اینطور نیست. هرکدام از این حوادث سنگین که در کشور اتفاق می‌‌افتد، پرونده‌ای برای خود دارند که لزومی ندارد ما به آن‌ها دسترسی داشته باشیم.

{{آیا اگر رییس‌جمهور شدید، نمی‌خواهید از حقوق شهروندان دفاع کنید؟}}

بله. اما هنوز که رییس‌جمهور نشده‌ام. هر وقت شدم این سوال را از من بکنید. ضمن این که اگر رییس‌جمهور هم شدم باید از من خواسته شود، آن وقت دفاع خواهم کرد.
{{
نظرتان نسبت به آزادی بیان و تعطیلی مطبوعات چیست؟}}

باید آنچه که قانون اساسی گفته و آن قوانینی که به تصویب مجلس رسیده برای ما ملاک عمل باشد، من فکر می‌کنم آزادی که در سال‌های اخیر در کشور بوده در تمام دنیا کم‌نظیر بوده است.

{{آیا با برخورد قوه قضاییه با مطبوعات موافقید؟}}

چرا این مسایل را از من می‌پرسید؟

{{پس حرف خاصی درباره تعطیلی گسترده مطبوعات ندارید؟}}

برای این که اطلاع دقیقی از این مسایل ندارم، نمی‌توانم اظهارنظر کنم. من نمی‌دانم حق با کدام طرف است. آزادی بیان باید مطابق با قانون باشد. آنهایی که مطبوعات را تعطیل کردند ادعاهایی دارند و مخالفینشان هم همینطور. من نمی‌توانم نظر بدهم که کدامیک درست می‌گویند.

{{نظرتان نسبت به مسایل زنان و جوانان چیست؟}}

اجازه بفرمایید، در اینجا بحث را تمام کنیم. من کارهای زیادی دارم. انشاءالله در فرصت دیگری جواب خواهم داد.