” یخچال های جادار تر ، تلویزیون های بزرگ تر ، خودرو های شیک تر، یخچال هایی که به اندازه یک فروشگاه بزرگ همه چیز را در خود جا می دهد ، اجاق گازهایی که انواع غذا را به راحتی می پزد و … ” تنها بخشی از تبلیغات هر روزه رادیو- تلویزیون جمهوری اسلامی است .
این را اگر در کنار تبلیغات گسترده و روز به روز فزاینده روزنامه و نشریات دولتی و شبه دولتی برای مسافرت به دور افتاده ترین جزایر با بهترین امکانات تفریحی و پاداش هایی چون اتوموبیل و ساعت های گران قیمت بگذارید، به مادی بودن جامعه ایران که ۳۰ سال پیش بزرگترین شعارهای آن ایجاد یک جامعه معنوی و مبارزه با مظاهر تمدن مصرف گرای غرب بود ، پی می برید . آیا جامعه ایران به ملتی مادی که همه چیز را با پول و ظواهر مادی می سنجد ، تبدیل شده است ؟
در تمام برنامه ها و سریال های تلویزیونی جمهوری اسلامی خبری از فقر و نداری وجود ندارد. تقریبا همه در خانه های بزرگ و گران قیمت با بهترین وسایل زندگی می کنند و محور تمام آنها هم راه های پولدار شدن و یا جنجال بر سر پول است .
در حالیکه نزدیک به ۲۰ درصد مردم ، با توجه به آمارهای بانک جهانی فقیر محسوب می شوند و حدود ۹ میلیون نفر زیر خط مطلق فقر قرار دارند . هرگز تصور کرده اید که به آنها چه حالتی دست می دهد وقتی هر روز چند دختر بچه کوچک در تلویزیون دولتی بر سر جادارتر و بزرگتر بودن یخچال فریزرشان با هم جرو بحث می کنند .
رسانه های دولتی ایران برای مصرف گرایی مردم و ترویج مادی گرایی هیچ چیز را از قلم نمی اندازند . برای افطار می توانید از نوع خاصی کالا استفاده کنید که از چای تا همه نوع غذای شما را آماده می کند . برای سحری هم همینطور .
روزمادر می توانید به بهانه بانکداری الکترونیکی یک کارت پر از پول هدیه دهید و یا در قرعه کشی هایی شرکت کنید که از آن چند اتوموبیل و یا هزینه گردش با هواپیما بیرون می آید .
خرید و فروش پول روز به روز رواج بیشتری پیدا می کند و همه روز شاهد انواع تبلیغات در رادیو و تلویزیون و روزنامه های دولتی هستیم که با پس انداز کردن در فلان بانک و فلان موسسه ، چقدر به شما سود بیشتر داده می شود.
اگر سری به دستفروش های کنار خیابان بزنید کمترین مشتری را کسانی دارند که بدون شناخت بازار ، تعدای کتاب را در میان آن همه هیاهوی جمعیت برای فروش پهن کرده اند . اما دریغ از یک مشتری اهل ذوق . گویا همه گرفتار افسون پول شده اند . مهمترین بحث مشترک مردم در مهمانی ها و ادارات و حتی در اتوبوس و تاکسی پیدا کردن راه های افزایش دارایی است . هر کسی هم برای رسیدن به خواسته خود یک ایده دارد و اگر روزنه ای پیدا شود کمترین تردیدی به خود راه نمی دهند .
آیا مردم ایران اسیر مادی گرایی شده اند؟ نگاهی به جامعه ایران و رفتارهایی که مردم از خود بروز می دهند درستی این پیش داوری را تقویت می کند. میزان فعالیت های خیریه در ایران در مقایسه با گذشته به شدت کاهش یافته است . هرچند در این مورد هرگز آماری وجود نداشته تا به آن استناد کرد . اما نگاهی به تابلو های بیمارستان ها ، مدارس ، خوابگاه های دانشجویی ، مرکز نگهداری از کودکان بی سرپرست و بدسرپرست و بسیاری دیگر از مراکز نشان می دهد ، همه آنها توسط نسلی از مردم ایران بنا نهاده شده و به عنوان خیریریه به ثبت رسانده اند ، که حالا دیگر کمتر نشانی از آنها را می توان در جامعه امروز ایران سراغ گرفت .
با جوانتر ها که صحبت می کنی پول تکیه کلام مشترک همه آنها است و آرزوهایی در سر دارند که تنها با پول دست یافتنی است . آنهایی که از این موج سالم عبور کرده اند نیز سرخورده شده اند . برخی برای حفظ دنیا و آخرت خود ترجیح می دهند در ایران زندگی نکنند ، تعدادی با افسوس به از دست دادن فرصت هایی که می توانستند به راحتی میلیاردها تومان پول جابجا کنند و به خاطر برخی آرمان ها و آرزوها که حالا حرفی از آنها وجود ندارد، این کار را نکردند ، روز را به شب می آورند .
نظام جمهوری اسلامی که سی سال شعار گسترش ارزش های معنوی را در میان ملتش سر می دهد ،چه بر سر مردم آورده است؟
+ نظری برای این مطلب وجود ندارد.
افزودن